Instalacja „Tłum III” Magdaleny Abakanowicz sprzedana została na aukcji za rekordową sumę 13,2 mln zł! Tymczasem figury ze słynnego „Tłumu I” na co dzień obejrzeć można w Pawilonie Czterech Kopuł Muzeum Sztuki Współczesnej.
W 1988 r. Magdalena Abakanowicz napisała w liście do Ministerstwa Kultury i Sztuki, że chce aby właśnie Muzeum Narodowe we Wrocławiu posiadało reprezentatywną kolekcję jej prac. Było to wynikiem jej długoletniej współpracy i przyjaźni z dyrektorem Mariuszem Hermansdorferem.
Obecnie we wrocławskim muzeum znajduje się ponad 51 dzieł, na które składa się prawie 400 obiektów. Wśród nich zespół bardzo charakterystyczny – wykonany w latach 1986–1994 z płótna workowego utwardzonego żywicą syntetyczną, składający się z dwudziestu sześciu figur bezgłowych postaci ludzkich – „Tłum”.
Dwadzieścia dwie figury z tej serii artystka podarowała Muzeum w latach 1990–1995, a cztery zakupione zostały w 1994 r. Dziewięć z nich należy do serii „Tłum I”, który po raz pierwszy został zaprezentowany w 1988 r. w Muzeum Műcsarnok w Budapeszcie na wystawie indywidualnej artystki.
Prace tego cyklu dały początek kolejnym figurom, zgrupowanym w następnych tłumach, jak choćby w „Tłumie III” z 1989 r. czy w „Hurmie” z lat 1994–1995. W tym czasie w latach 90. XX w. artystka zaczęła tworzyć grupy stojących bądź kroczących postaci w brązie (np. „Tłum z brązu”, 1993, The Nasher Sculpture Center w Dallas), a później w żeliwie (np. „Nierozpoznani”, 2002, Park Cytadela w Poznaniu), wychodząc dosłownie ze swoim tłumem na ulice.
Pokazywany obecnie w Pawilonie Czterech Kopuł „Tłum” przywita zwiedzających na wystawie „AbakanowicZ. Totalna”, która rozpocznie się już za dwa miesiące.
#zoom_na_muzeum – zapraszamy również do lektury innych tekstów ➸